Bu blogda Bodrum kışı hakkında okuduğunuz yazılar, genelde, “hayata biraz mola” demeyi sevdiğimiz bir veya birkaç günlük sağanak yağmurların ardından mutlaka çıkan güneşimizden, Bodrum bulutlarının aşık olduğumuz gerçeküstü manzaralarından, kışın ortasında kimilerinin denize girdiği sıcacık “piyango” günlerden bahsediyor. 💛 Bu kış ise, Bodrum, buraya yerleştiğimden beri en yağışlı kışını geçiriyor. 🌧️ En sevdiğimiz mevsim olan sarı yazın hemen ardından, kasım ayında şu büyük sel ile başlayan 2018-2019 kışı; “bereket” tesellilerimizden “bu yağmur hiç mi durmayacak acaba” serzenişlerimize, tam “hafta sonu güneşli!” diye sevinecekken elektriksiz kaldığımız birkaç güne, son olarak da bu hafta itibarıyla “Bodrum’da kar yağdı” kıvamına kadar ulaşıyor!
Öncelikle, Bodrum‘a yeni yerleşenler ve sel haberlerini-bitmek bilmeyen yağmur storylerimizi şaşkınlıkla takip edenler için küçük bir not: Bu Bodrum’da 4. kışım, ve şahit olduğum-daha kıdemli Bodrumlulardan dinlediğim kadarıyla gerçekten istisnai bir kış geçiriyoruz. 🤔 Yine de, başta kişisel sel hikayem olmak üzere, buraya biraz tecrübe-tavsiye bırakmadan ve tabii yağmur hallerimizi paylaşmadan edemiyoruz…😇
Bir Bodrum Seli Hikayesi
“Yağmurla uyanmayı çok özlemişiz” dediğimiz, kışın nihayet Bodrum’a da teşrif ettiğini ilan ettiğimiz gün, günlerden 17 Kasım’mış. 😌 Takip eden hafta boyunca yağan yağmur, 29 Kasım sabahı cama vuran dolunun sesiyle rengini değiştirmeye başladı. Bu Bodrum’a dolu yağdığına ilk şahit oluşumuz değil, hatta sanırım her kış oluyoruz. İlk şahit oluşum ise, Bodrum’da yaşadığım ilk sel olan 2015 Eylül’ünde; tam Bodrum caddelerinin sular altında kaldığı, arabaların sokaklarda sürüklenmeye başladığı gecenin başındaydı…
📌 Hikayenin başını kaçıranlar için hızlı bir flashback: Bir Bodrum’a Taşınma Hikayesi
Nitekim, birkaç saat sonra, durmak bilmeyen sağanak yağmurla birlikte, Oasis‘in önünden çekilmiş felaket fotoğrafları paylaşılmaya başlandı. 😣 Kıbrıs Şehitleri Caddesi bizzat dereye dönüştü, ulaşım durdu, arabalar yarısına kadar suya gömüldü, her yandan kaza haberleri gelmeye başladı. 😔
Manzara buyken, bizim cephede, bu yıl ilk kışımızı geçirdiğimiz Bodrum’daki üçüncü evimiz inceden su almaya başlamış; mutfağın muhtelif noktalarına yerleştirilen tencereler klişeyken gerçek olmuştu.😳 Çok üzerinde duramadık; çünkü daha önemli bir sorunumuz olarak, otogarda minibüslerin elbet çalışacağı umuduyla bekleyen annem, su seviyesinin orada da yükselmesiyle birlikte mahsur kalmış sayılmıştı. 😕 Havanın kararmasına çok az kalmıştı; annem mecburen sular sellerin içinden ana yola doğru yürümeye başladı, biz de “ara sokaklar da sular altında” uyarılarına inat ona arabayla mümkününce yaklaşabileceğimiz noktaya doğru yola koyulduk. Ve daha yola çıkarken, hemen evin önündeki caddede neredeyse diz boyuna yaklaşmış dere yolu suyunun başımıza ne işler açacağını tahmin bile edemiyorduk…
📌 Bodrum seli hikayemizin baştan sona canlı video storyleri için tıklayın. 📹
Bodrum’da sel yaşandığında, felaketin genelde merkezi olan Bitez ve Gümbet‘i (listenin başında bir de Torba var) bir şekilde aşarak anneme kavuştuk. 🙏 Sırılsıklam olmuş ve epey korkmuş olan anneciği ısıtmaya çalışırken, tam da atlattık derken; döndüğümüzde bahsettiğim caddedeki tüm o suyun bizim bahçeye dolduğunu, su seviyesinin dizi filan çoktan aştığını ve eve girmesine üç parmak payı kaldığını gördük. 😳 Dedim ya, bu evde ilk kışımız; ve evin etrafını tamamen sarmış olan, çamur içinde su birikintisinden zar zor geçerek verandaya ulaşmaya çalışırken, konu hakkında ne yapabileceğimizi zerre bilmez durumdayız!
Vidanjör Bey ve Dalgıç Pompası
Su her dakika daha da yükseliyor; Bodrum Belediyesi her tarafta yaşanan benzer durumlara yetişmeye çalıştığı için bizi bekleme listesine alıyor. Bu sırada caddedeki suyla birlikte sürüklenen her şey, komşularımızın türlü türlü çiçekleri ve eşyaları bahçeye dolmaya devam ediyor; kısa bir süreliğine de olsa duran yağmur yeniden tüm şiddetiyle başlıyor! Hayatıma Bodrum’da girmiş olan “vidanjör” kelimesi, panik dolu bir Google aramasına dönüşüyor. Bir sel felaketinin ortasında kalırsanız bilmeniz gereken ilk şey, etrafınız benzer paniklerle sarıldığı için, vidanjör midanjör bulamayacağınız. 😳 Kendilerinin çılgın ücretlerini istediğiniz kadar göze alın, “en erken 4 saat sonra gelebiliriz, yoğunluk var” cevabıyla baş başa kalacaksınız. 😖
Havanın artık çoktan karardığı, evimizin küçük bir adaya dönüştüğü, dışına adım atmanın imkansız hale geldiği, dolup taşan tencerelerin kim bilir kaçıncı turunu devirdiği noktada; “tanıdık vidanjör var mı???” yakarışı mertebesine erişiyoruz. Tüm o su hala evin içine dolmadıysa, bunu tam olarak o gece tanıştığım, sonradan bahçeli evde oturanların oldukça aşina olduğu öğrendiğim, “dalgıç pompası” isimli dostumuza borçluyuz. 👍 Kendisi bi’ vidanjör olmasa da, saatlerce motoru yakmadan var gücüyle çalışıp, su seviyesinin en azından o birkaç parmak payda sabit kalmasını başarıyor. Durumu en azından stabil hale getirdiğimizi umarken, durum tespiti için nihayet kapımızda beliren zabıta, su seviyemiz yağmur çizmelerinin seviyesinin çok ilerisinde olduğu için içeri bile giremiyor; durum daha acil bir hale gelirse (tahminen dakikalar içinde?!!) onlara tekrar haber vermemizi söyleyerek alıp başını gidiyor! 🤕
Küçük adamızda kaderimize terk edildiğimiz o gecenin geç saatlerinde, vidanjörlerden birinde sıra neyse ki bize geliyor, ve hayatımızda yaşadığımız en yorucu günlerden biri, sabaha karşı karanın gözükmesiyle sona eriyor. 😌
Ertesi gün çevreden gelen evi-dükkanı su bastı haberlerini, maddi-manevi zararları duyduğumuzda; kendi çapımızda boyumuzu aşan bir macera yaşamış olsak da, Bodrum’un yaşadığı sel felaketini aslında ucuz atlattığımızı anlıyoruz. 4. yılımda, Bodrumluculuk tecrübelerimize bir de gerçek sel hikayesi eklemiş olmanın verdiği kudretle, hemen gidip kendimize bir dalgıç pompa alıyoruz. 😇 Kendinizi benzer bir hikayenin içinde bulursanız, en azından eve giren suyun hızını kesmek için bir köşede kum torbası bulundurmanın da faydası var, aklınızda olsun.
Bodrum’un En Yağışlı Kışı!
Bodrum’daki ikinci sel hikayemden sonra, benzer şiddette o kadar çok yağmurlu gün yaşıyoruz ki, deprem fobimin kardeşi olarak bir doğal afet fobisi daha edindiğimi fark ediyorum. 🤕 Yapacak hiçbir şey yok; alabileceğimiz tüm önlemleri alıp, her yağmurda bahçe kedilerini eve toplayıp, günlerce şömine başında kamp kurarak Bodrum’un en yağışlı kışıyla barış anlaşması imzalıyorum. 😇 Sel hikayemi takip edip, “görürsün bak, mandalinalar çok lezzetli olacak” diye teselli edenlere kocaman gülümsüyorum. ❤️
Bitez‘de bu kış, Bodrum‘un diğer yerlerine kıyasla biraz daha zorlayıcı şekilde devam ediyor. Mesela geçtiğimiz hafta iki gün boyunca, saatlerce elektriksiz kalıyoruz. Temel ısınma yöntemlerimizin hep elektrikli olduğunu düşünürsek; çocukların, yaşlıların, hastaların halini hesaplayamıyoruz. 😕 Bodrum’un alt yapı problemlerinin, selinden elektriğine, fazlasıyla sabır zorlayıcı olabildiğini; gelenin tüm bunları bilip göze alarak gelmesi gerektiğini ısrarla-defalarca not düşmek istiyoruz.
Tüm bu mini günlük hayat maceralarımızı saymazsak, sağanak yağmurumuza rağmen keyfimiz yerinde. Her zamanki gibi güneş yüzünü gösterdiği anda hemen cümleten sokaklara dökülüyoruz; baktık durmuyor biraz da en sevdiğimiz meyhanelerde mahsur kalmaya oynuyoruz. ☺️ Gözümüz hep hava durumunda; bir yanımız “bu hafta da mı full yağmurlu” diye somurturken, diğer yanımızın müthiş Bodrum’da kış manzaralarına en baştan, defalarca aşık olmasını engelleyemiyoruz. 💙
Ve son olarak, dün, “Bodrum’a 4 sene sonra kar yağdı” haberiyle çalkalanıyoruz! Etrim Köyü‘ndeki 538 metre yüksekliğindeki Kale Dağı‘nın zirvesine; Karaova, Çamlık ve Dağbelen Mahallesi’nin yüksek kesimlerine kar yağdığı belirtiliyor. (7 Ocak 2019, kayıtlarda bulunsun ☺️) İnsan, Bodrum’un kar hali kim bilir nasıl güzel olurdu hayallerine dalmadan edemiyor. 🤗
Bu kış daha neler göreceğiz bilmiyoruz ama, her şeye rağmen içten içe halimizden memnunuz. 😌 Fikir edinmek isteyenler için Instagram dolaylarında Bodrum kışından bildirmeye devam ediyoruz; buraları hep yaz sananlara sevgilerimizi iletiyoruz. 😘
