Yalıkavak’ta Latife Hanım Meyhanesi tabelasıyla ilk kez göz göze geldiğimde, önce nasıl oluyor da İstanbul‘da sevdiğim tek tük yerin tamamının Bodrum şubesi olabiliyor diye şaşırmış, sonra istisnasız her şeyin Bodrum versiyonunun daha güzel olduğuna kanaat getirmiştim. Sevdiğiniz bir mekanı, bir aktiviteyi, hatta bir insanı Bodrum’a koyun ve nasıl daha da güzel olabilirmiş izleyin! 💙
Galatasaray Lisesi‘nde okumanın avantajıyla yıllarca Beyoğlu çocuğu oldum. Hayatımın ilk rakılarını Çiçek Pasajı’nda, Nevizade’de içtim. Üniversiteden mezun olduktan sonra, “biz büyüdük ve kirlendi dünya” hesabı, Beyoğlu yavaş yavaş büyüsünü kaybetmeye başladı. Bodrum’dan hemen önceki hayatımda, Taksim benim için köşe bucak kaçtığım, iş gereği çekimden çekime gittiğim, her gittiğimde bin pişman olduğum bir yere dönüştü. Bir süre sonra bırakın sevmeyi, bildiğim çok az mekan kaldı. Latife Hanım Meyhanesi, toplasan üç-beş kez gitmiş olsam da, istisnalar listesinin başındaydı.
Latife Hanım Meyhanesi, dekorasyonu, müzikleri ve yaşattığı atmosfer itibarıyla tam bir Cumhuriyet Meyhanesi. Nostaljik havasını tamamlayan eski İstanbul ve Cumhuriyet Kadınları fotoğrafları, plaktan yükseldiğini hissettiğiniz Türk Sanat Müziği parçaları ve hafta sonu fasılları ile, insanda gerçekten “güzel hatıralar” bırakan bir meyhane.
Latife Hanım Yalıkavak ise geçen yaz, Temmuz ayında açılmış. Beyoğlu‘nun bir ara sokağında değil, Yalıkavak‘ta denizin kenarında, nefis bir manzaranın tam ortasında. Çalan müzikler Ege müzikleri; mezeler mis gibi Ege mezeleri. Latife Hanım, Beyoğlu’ndaki dokusunu bire bir koruyarak Bodrum’a o kadar güzel adapte olmuş ki!
Öğlen rakımızı Yalıkavak gün batımına bağlarken, İstanbulluluğumdan mıdır bizi gerçekten çok rahat ettirdiklerinden midir bilinmez, burayı evim gibi hissediyorum. Tam “her şey çok güzeldi, nefis doyduk” demişken tatmadan gitmeyelim diye bir meze tabağı daha ikram ediyorlar. Fıstıklı peynir ezmesi, ahtapot, levrek marin, zeytinyağlı dolma; hepsi birbirinden nefis. Ayrıca İstanbul’da veya Bodrum’da, hangisine yolunuz düşerse, Latife Hanım usulü irmik tatlısı yemeden sakın dönmeyin, efsane!
Bir Beyoğlu’ndan Yalıkavak’a Taşınma Hikayesi
Madem daha oturuyoruz, Yalıkavak’ta kış nasıl geçermiş, bizimle ilgilenen abiden dinleyelim istiyoruz. Ve kendimizi bir başka İstanbul’dan Bodrum’a taşınma hikayesinde buluyoruz. Abimiz aslen Aydınlı, yıllardır İstanbul’da yaşıyor. Benimle neredeyse aynı zamanlarda, Eylül’ün sonunda Bodrum’a taşınmış. Çok yakında çocuklarını da buraya aldıracakmış; geldiğinden beri Bodrum’daki okulları araştırıyor. “Yalıkavak’taki okullar çok iyi” diyor. Yalıkavak’ta yaşayan çok fazla yabancı var; Fransızlar, İtalyanlar… Çocukları çok kültürlü bir okulda okuyacak diye çok mutlu.
Beyoğlu Latife Hanım‘dan Yalıkavak Latife Hanım‘a transfer olup, ilk kez Bodrum’a geldiğinde, tam Bodrum girişinde karşılaştığı trafiğe bakıp kendi kendine “Yine trafiğe gireceksem Bodrum’a niye geldim!” demiş. Aralık ayı gelip çattığında ise Bodrum’un sakinliği karşısında afallamış. “Taksim’den gelince zor” diye gülümsüyor, “Orada 2’de dükkanı kapatır çıkardık, gece bizim için daha yeni başlardı; Yalıkavak’ta ise in cin top oynuyor!”. Yalıkavak‘ta da kışın Bodrum’un hemen hemen her yerinde olduğu gibi herkes güneş çıkınca dışarı çıkıyor. Ama malum Yalıkavak rüzgarlı bir yer ve hava kötü olunca herkes eve kapanıyor. O da benim gibi Gündoğan‘a bayılıyor. Ama kalbi Taksim’de kalmış işte…”Özlemiyorum dersem yalan olur” diye buruklaşıyor, gözü denize dalıyor. Sonra hemen yüzü aydınlanıyor: “Burada balıkları görebiliyorsun 🐟” diye seviniyor; “Deniz anası da yok 😇”
Şömine Başında Rakı Dediler!
Sık sık görüşeceğimizi, onu yalnız bırakmayacağımızı söyleyerek abi ile vedalaşıyoruz. ☺️ “Hava soğuk olunca da gelin ama” diyor, “İçeride şöminemiz var.” 🔥 Şömine başında rakı yapmak için sabırsızlanıyorum, benim için bayağı ilk olacak; “güzel hatıralar” hanesine yazılacak. ❤️
Yalıkavak’ta İstanbul’la karşılaştığımda ürperdiğimi yazmıştım ya, üçüncü dublenin verdiği yetkiye dayanarak düzeltiyorum: İstanbul Bodrum’da daha güzel aslında!
